Sinds kort kun je als bezoeker van www.nieuweenergieleiden.nl een virtuele tour door het gebouw maken en een bezoekje brengen aan de diverse organisaties die er zijn gevestigd. De techniek staat voor niets. Wat nog ontbreekt, zijn geluiden en geuren. Maar die zijn er dus wel! Loop virtueel mee naar mijn werkplek, dan vertel ik wat u hoort en ruikt.
Bij de entree ruikt het naar fabriek, naar machines, kartonnen dozen en af en toe een vleugje riool. (Dat laatste geurtje wordt aanhoudend bestreden, met wisselend succes.) Loop je verder richting restaurant, dan ruik je 'keuken': soep, frituur, koffie. Restaurantgeluiden: geroezemoes, gelach, kletterende borden, schuivende stoelen. Het restaurant uitlopend kom je in een gang waar hard wordt gewerkt. Dat merk je aan de stilte, af en toe verbroken door geluiden van hardhandig gespeeld tafelvoetbal. Het is hier een mannenbolwerk. ICT-mannen zitten met koptelefoons op Belangrijke Dingen te doen op beeldschermen. Fabrieksgeur mengt met zweetgeur. Hardwerkzweet. Niet erg, want verderop, bij de tweede uitgang van het gebouw, loop je een nivellerende rooklucht in. Attenoje, hier wordt doorgerookt! Perron 0 van Nieuwe Energie. Geluiden komen van de klapdeuren en de zich automatisch openende buitendeur. Hier kun je ook naar boven, waar je uitkomt bij het sanitair. En dat ruik je: indringende geur van schoonmaakmiddel. Maar ook van papier, ongetwijfeld afkomstig van het Leidsch Dagblad, alhier gevestigd. Via 50 meter galerij kom je bij Turbine, mijn werkplek. Geur van opgebakken koffie, geluid van het luchtverversingssysteem dat continu blaast, en van een server die constant staat te brommen. Daar kunnen we iets aan doen: tijd voor de virtuele Chet Baker, via YouTube in huis gehaald. Chet legt met z’n ongelooflijk mooie stem en trompet een virtuele, warme geluidsdeken over alles heen. Dat geeft weer nieuwe energie.
Jan Dobbe
Reageren op deze column? Stuur een mailtje naar:
