De Leidse kunst- en cultuurpromotor Ben Walenkamp, onder andere bekend van de circa honderd gedichten die op even zovele gevels en muren in de stad te vinden zijn, heeft het bijna voor elkaar: een gedicht op een muur in Parijs. Het gaat om het gedicht Le Bateau Ivre van de dichter Arthur Rimbaud (1854 - 1891), dat na jaren van onderhandelingen ('Ik kwam in de molen van de bureaucratie terecht') nu nabij Place Saint Sulpice mag worden geplaatst. Grappig, dat nota bene een Leidenaar een gevelgedicht in Parijs gaat plaatsen. Hoewel, Walenkamp moet nog op zoek naar financiers, want hij krijgt onvoldoende geld van de Nederlandse ambassade. Om dit aan te vullen geeft hij aandelen uit, die je voor € 100,- per stuk kunt kopen. Je krijgt dan het gedicht om in te lijsten en je naam wordt vereeuwigd op een lijst van donateurs die naast het gedicht komt te hangen... Enfin, ik vind het leuk, die gedichten aan de muur. Ze intrigeren, ze geven cachet aan onze omgeving. Niet dat een stad als Parijs dat nou zo nodig heeft, maar toch. Ik ben op zoek gegaan naar het gedicht zelf, want dat ontbreekt in alle publicaties over dit Parijse avontuur. Het telt maar liefst 24 (!) strofen, wat wellicht verklaart waarom het ontbreekt in de berichtgeving. Ook voor mij voert het te ver om het hier in zijn geheel af te drukken, maar de twee laatste strofen, uit de Nederlandse vertaling van het gedicht ('De Dronken Boot', vert. Rien Vroegindeweij), wil ik u niet onthouden:
Als ik in Europa een water wenste, dan de plas,
Zwart en koud, waar in het geurig schemertij
Een kind gehurkt vol droefheid aan 't spelen was
En zijn bootje liet varen als een vlinder in mei.
Ik kan niet meer, doordrenkt van uw smart, o golven
Neem het zog van de schepen weg, met katoen beladen,
Onder de kille trots van vlaggen en vlammen bedolven,
Ik drijf niet meer, onder het boze oog van de kaden.
Ik wens Ben Walenkamp veel succes met zijn Parijse avontuur.
Jan Dobbe
Meer columns van Jan Dobbe lezen? Ga dan naar www.jandobbe.nl/creatief-met-tekst/columns
